کتاب زندگی‌های خصوصی نوشته نوئل کاورد، ترجمه ی سپیده رضوی از نشر قطره

در بخش هایی از کتاب زندگی‌های خصوصی میخوانیم: انسان موجودی است اجتماعی و هرگز نمی‌تواند خود را به‌طور کامل از اطرافیانش جدا بداند. پس عبارتی چون زندگی خصوصی نیز تا حد بسیار زیادی در ارتباط با سایرین معنا پیدا می‌کند. هرکس می‌تواند در چهارچوب ملاک‌های تربیتی و اعتقادی‌اش تصمیم بگیرد، اما هر تصمیمی - هرچند شخصی و خصوصی - قطعاً بر طیف مشخصی از اطرافیانش مؤثر خواهد بود. در نمایشنامة زندگی‌های خصوصی، آماندا و الیوت با تصمیم‌های آنی و گاه متناقض در زندگی شخصی‌شان٬بر احساسات و روابطشان با دیگران تأثیر قابل توجهی می‌گذارند. آیا می‌توان با استناد به خصوصی بودن زندگی، منکر ارتباط تنگاتنگ فرد با جامعه شد؟