توضیحات
در بخش هایی از کتاب فیلمشناخت ایران (جلد 3، فیلم شناسی سینمای ایران 1382-1373) میخوانیم: «فیلمشناخت ایران» در وهله‌ی نخست می‌توانست به سیاق «فرهنگ»های رایج فیلم، که از شناسنامه‌ی فیلم‌ها فقط به ذکر چهار پنج مورد اصلی بسنده می‌کنند تهیه شود، اما از لحاظ محدودیت‌هایی که این شیوه‌ی «فرهنگ‌نویسی» دارد لازم بود که این مجموعه از بعضی جنبه‌ها خارق عادت باشد؛ مثلاٌ همه‌ی مشخصاتی که در ابتدای حلقه‌ی اول و آخر فیلم‌ها ثبت است استنساخ و درج شوند؛ به این دلیل ساده که همه‌ی این اطلاعات جزو شناسنامه‌ی فیلم هستند و برای ثبت در تاریخ سینمای ایران و استفاده از پژوهش‌های متنوع و خاص‌تر، مثلاٌ پژوهش درباره‌ی صدابرداران، تدوین‌گران، دستیاران کارگردان و فیلم‌برداران، منشی‌های صحنه، فعالیت لابراتوارها، عکاس‌ها و نظایر این‌ها، دیر یا زود، به‌کار خواهند آمد.
