توضیحات
کتاب حاضر، که مخاطب را به تماشای گوشه‌هایی از جهان پهناور شعر نو فارسی فرا می‌خواند، بر مبنای دو رویکرد شکل یافته است. در بخش اول، با اتخاذ رویکردی کلنگرانه، که بر سیمای عمومی شاعران، بن‌مایه‌های فکری، کنشهای اجتماعی و مرور کلّی آثار آنان مبتنی است، خطوطی از چهره ژاله اصفهانی، منوچهر آتشی، فروغ فرخزاد، و چند تن دیگر رسم شده که تا حال کمتر در دید علاقه‌مندان بوده است. در بخش دوم، با اتخاذ رویکردی جزءنگر، برخی از شهره‌ترین قطعات شعر نو فارسی در قرائتی تنگاتنگ نقد شده‌اند. نویسنده کوشیده‌است با کنار هم نهادن این نقدها روشی را در نقد شعر نو پی گیرد که پایه‌های آن بر چیزی جز خود متن و سازوکار داخلی آن استوار نیست. سروده‌هایی از نیما، شاملو، اخوان ثالث و ... با نگاهی موشکافانه، و وسواس‌گونه به بوته نقدی نو نهاده شده‌اند و نهایتاً از دل این نقدها برداشت‌هایی حاصل آمده است که احتمالاً برای مخاطبان تازگی دارد.
