توضیحات
در بخش هایی از کتاب نمایش نامه ی نو میخوانیم: «درام نو» بیش‌تر به وعده‌های نگارش نمایش در دوران معاصر فرانسه می‌پردازد. یادداشت‌های خلق آثار چند‌‌آوایی با مناظره‌ی بنه‌وتو با پلانشون، پرسش‌های ویناور از گتی، پرسش تئاتر اکواریوم گروه نویسندگان از داچ یا ونزیل است. اما آراموف، بکت، یونسکو و ژنه (یا آشترنباخ، کروتز و فاسبیندر...) نیز در آن‌چه برنار دور «نمایش‌نامه‌نویسی ـ خیال امروز» می‌نامد گنجانده می‌شوند. بنا‌به گفته‌ی برنار دور نویسنده‌ی این کتاب نمایش‌نامه‌های مورد توجهش را گوش می‌دهد نه به صورت مجزا یا نویسنده به نویسنده بلکه به‌عنوان مجموعه‌ای بزرگ و تنها یک متن سرشار از اصلاحات و خط‌خوردگی، متوجه سخنان متعدد و متناقض در آن می‌شود. تحولات متعدد، ترقی، انحطاط و تغییرات شدید... در آن می‌یابد. و اثرش در حالی که به مجموعه نوشته‌های مورد مطالعه‌اش شباهت دارد، پایان می‌یابد. «درام نو» به مثابه‌ی نمایش‌نامه‌هایی که ترجیح می‌دهد، کتابی است «ترکیبی، متفاوت و خیال‌پردازانه». سخن تئاتر ماست که در آن سارازاک هم‌زمان هم محو است و هم حاضر. در مجموع کتابی است شورانگیز که گویی نویسنده‌ی دراماتیک، به عقیده‌ی او، مایل است نمایش‌نامه‌نویسی نقال باشد. ژان پیر سارازاک متولد تابستان 1946 یکی از بانیان نشریه‌ی «اثر نمایشی» است که دو نمایش‌نامه نیز نوشته است. هم اکنون وی در دانشگاه پاریس 10 تدریس کلاس‌های تئاتر را برعهده دارد و در مدرسه‌ی ملی تئاتر استراسبورگ مشاور آموزشی است.
