توضیحات
قصههای شیخ اشراق شهابالدین یحیای سهروردی (549-587) به خاطر ابلاغ ایدههای فلسفی و عرفانی پیچیدهای به وجود نیامدهاند که بشود آنها را به صورتهای دیگری هم بیان کرد، بلکه زاییدهی ذهنیت خلاق فیلسوف و عارف بزرگیاند که قصهنویس چیرهدستی هم بود. این قصهها همان رسالههای معروف به رسالههای عرفانی شیخ اشراقاند که در این ویرایش به صورت مجموعهای از هشت قصهی کوتاه به هم پیوسته درآمدهاند ــ قصههای خوشساختی نوشتهی استادی که نه یک عارفِ خانقاهنشین بود و نه یک حکیمِ مفسر آرای دیگران. نبوغ این مرد بزرگ، بیشتر از هرجای دیگری، در این قصههاست که تجلی مییابد.