توضیحات
در بخش هایی از کتاب شاخه های شوق (جلد 1) میخوانیم: «شاخه‌های شوق» عنوانی است برگرفته از شعر شادروان سهراب سپهری، که برای یادگارنامه ـ جشن‌نامه‌ی بهاالدین خرمشاهی (متولد 1324، قزوین) قرآن‌پژوه، حافظ‌پژوه، و پژوهنده‌ی ادبیات قدیم و جدید فراسی، دین‌پژوه، و مترجم کوشا و پرکار معاصر و عضو پیوسته‌ی فرهنگستان زبان و ادبیات فراسی انتخاب شده است. او به گفته‌ی دانشور فرزانه‌ای چون استاد کامران فانی ـ رفیق خانه و گرمابه و گلستانش ـ در میان متولدان پس از 1320 ش، پرکارترین پژوهنده و نویسنده است (با تألیف، ترجمه و تصحیح بیش از 73 کتاب، و یک‌هزار مقاله که کتابنامه و مقاله‌ی توصیفب خودنوشت او در همین کتاب آمده است). او بیش از 12 کتاب در قرآن‌پژوهی ـ و بیش از 500 مقاله در همین زمینه ـ 14 اثر در حافظ‌پزوهی، و نزدیک به 20 ترجمه، و 25 تألیف و 10 اثر تصحیح‌شده دارد. و 14 مجموعه از مقاله‌هایش هم ـ عمدتاً از سوی نشر قطره ـ به چاپ رسیده است. زندگی‌نامه‌ی خودنوشت کوتاه او همراه با سالشمار زندگی در آغاز این یادگارنامه آمده است. این مجموعه متشکل از 132 مقاله و 34 شعر از بزرگان علم و ادب امروز ایران است.
