توضیحات
تقریباً هر چیزی که ما امروز به گمان خود درباره‌ی سرشت عالم می‌دانیم از یک نظریه‌ی فیزیکی برآمده است. این نظریه در سی سال نخست قرن بیستم ایجاد گردید و تا موفق‌ترین نظریه فیزیکی‌ای که تاکنون ابداع شده پیش رفت. مفاهیم آن قسمت اعظم فناوری قرن بیست و یکم را پی‌ریزی می‌کند؛ فناوری‌ای که آموخته‌ایم آن را مسلم فرض کنیم. «آلبرت اینشتین» با امتناع از پذیرش عناصر عدم قطعیت و شانس مورد اشاره توسط این نظریه‌ی جدید اظهار داشت: «خدا تاس نمی‌ریزد»، نیلز بوهر ادعا کرد که «هرکس از این نظریه شگفت‌زده نشده باشد، آن را درک نکرده است». فیزیکدان تاثیرگذار آمریکایی، ریچارد فاینمن، پیش‌تر رفت و ادعا کرد که «هیچ‌کس آن را نمی‌فهمد». برای هر کسی که در زبان و منطق فیزیک کلاسیک درس خوانده باشد، این نظریه حداقل برای یک بار به لحاظ ریاضی چالش برانگیز، به طور نامانوسی دیوانه‌کننده و به گونه‌ی نفس‌گیری زیبا است.
