توضیحات
•کتاب حاضر مشتمل بر دو بخش و پنج فصل است:
بخش اول : جرم شناسی بالینی در پرتو پیدایش و توسعه مفهوم حالت خطرناک
-اندیشه های جرم شناختی و حقوقی
-توسعه علمی مفهوم حالت خطرناک در پرتو جرم شناسی بالینی
بخش دوم : جرم شناسی بالینی در پرتو بحران و تحول مفهوم حالت خطرناک
-بحران جرم شناسی بالینی در نظریه الغاگر
-تحول جرم شناسی بالینی و مفهوم حالت خطرناک
-رویکرد مقابله با حالت خطرناک
•نویسنده محترم در مقدمه کتاب حاضر بیان داشتند که جرم شناسی که یکی از علوم مرکب است در یک تقسیم بندی کلی منقسم بر جرم شناسی نظری (که موضوعش تبیین عمل و اقدام جنایی یا عوامل و فرایندهای ارتکاب جرم است) و کاربردی (که به تعبیر ژان پیناتل، فقط، جرم شناسی بالینی، یعنی جرم شناسی اصلاح و درمان، شناخت مجرم خطرناک و در نهایت، پیشگیری از تکرار جرم است)، میشود.
•نگرش علمی جرم شناسی بالینی نسبت به بزهکار تا حدی مشابه نگرش پزشک به بیمار است به همین جهت اصل جرم شناسی بالینی از مدل پزشکی الگو می گیرد.جرم شناسی بالینی به بسترها و عوامل ارتکاب جرم توجه دارد و در مورد کسی که مرتکب جرم شده است به علت یابی می پردازد.
•مقابله موثر با تکرار جرم که غایت جرم شناسی بالینی است، مستلزم شناخت حالات مختلف شخصیتی بزهکار و مولفه های آن هست، بررسی شخصیت بزهکار و تحلیل مولفه های آن در جرم شناسی بالینی، زمانی که پیروان جبر علمی در جستجوی یافتن ضابطه کیفری جدیدی بودند منجر به درک حالتی گردید که گاروفالو یکی از بنیانگذاران مکتب تحققی، آن را حالت خطرناک، خطرناکی یا هول انگیزی نامید.
•مفهوم حالت خطرناک در چارچوب جرم شناسی بالینی در اندیشه کیفری معاصر جایگاہ خاصی پیدا کرده است و در قانون گذاری کشورهای مختلف به شکل قواعد جزایی و مقررات حاکم بر مجازات ها انعکاس یافته است.
•مثل نگهداری نامحدود مجرمین غیر قابل اصلاح در مکان های خاص، توسعه تدابیر بازدارنده، معالجات پزشکی و دولتی، قبل و بعد از محاکمه، تشدید مجازات مرتکبین تکرار جرم و ... ناشی از تاثیرات این مفهوم در سیاست جنایی تقنینی کشورها است.
•قانون گذار کیفری ایران نیز در برخی موارد، اگاهانه و در برخی دیگر ناآگاهانه تحت تاثیر مفهوم جرم شناسی بالینی به مفهوم حالت خطرناک در قالب عناوینی نظیر مجرم خطرناک، مجرم بالعادت و مجرم بالفطره اشاره نموده است و در بعضی موارد به جرم انگاری جرایم مانند تکدی، ولگردی و اعتیاد پرداخته است.
•این مفهوم بعد از چندین دهه که فرمانروای مطلق جرم شناسی بالینی بود، مدت ها است که از جهت گوناگون مورد انتقاد قرار گرفته است این انتقادات عمدتا دائرمدار غیر قابل پیش بینی این مفهوم و الغاگری ناشی از جرم شناسی های عمل مجرمانه و واکنش اجتماعی است که در نهایت مفاهیم جانشینی را تحت عنوان های ناپختگی و آستانه بزهکاری پیشنهاد کرده است.
• علیرغم ایرادات مکاتب جدید جرم شناسی مانند جرم شناسی واکنش اجتماعی و نئوکلاسیک جدید و نیز ایرادات ناشی از مقوله های حقوق بشر
به جرم شناسی بالینی و مفهوم حالت خطرناک، این مفهوم کماکان در جرم شناسی و حقوق جزا در پرتو فناوری های جدید روش های بالینی ، اصلاح و درمان و بازپروری، محفوظ مانده و در عین حال متحول گردیده است.
