توضیحات
«توافقی شدن آیین دادرسی کیفری» به عنوان یک پژوهش را می‌توان از زاویه‌های مختلف مطالعه کرد. در این پژوهش تلاش شده تا با رویکردی فراگیر دو جنبه اصلی این موضوع (یعنی، جنبه‌های نظری و عملی آن) مورد بررسی قرار گیرد تا علاوه بر شناسایی چارچوب این مفهوم و بنیان‌های نظری، شیوه‌های آن در مرحله اجرایی ـ عملیاتی نیز معرفی شوند. بر همین اساس، این پژوهش دارای درآمد، دو بخش، نتیجه‌گیری و پیشنهادها است. بخش یکم با عنوان «جنبه‌های نظری توافقی شدن آیین دادرسی کیفری» از دو فصل تشکیل می‌شود. فصل یکم به تبیین «چارچوب مفهوم توافقی شدن آیین دادرسی کیفری» و فصل دوم به «بسترهای پذیرش توافقی شدن آیین دادرسی کیفری» اختصاص دارد. در فصل یکم از چیستی ـ چرایی و چالش‌های فراروی این راهبرد (مبحث یکم) و کنش‌گران آن (مبحث دوم) سخن به میان آمده است. به این ترتیب، در بخش یکم به موضوع پژوهش با رویکردی نظری ـ تحلیلی نگریسته شده و از این رهگذر راهبرد مذکور علاوه بر تحلیل مفهومی، از منظر آموزه‌های علوم جنایی خصوصاً آموزه‌های جرم‌شناسانه و سیاست جنایی نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش دوم «جنبه‌های عملی توافقی شدن آیین دادرسی کیفری» نام گرفته که در آن به تحلیل شیوه‌های راهبرد مذکور در مرحله‌های مختلف فرآیند کیفری پرداخته شده است. در فصل یکم جنبه‌های عملی این راهبرد در مرحله پیش دادرسی از رهگذر دو مبحث بررسی گردیده‌اند. مبحث یکم به شیوه‌های کنارگذار تعقیب دعوای کیفری و مبحث دوم به شیوه‌های کاهنده پاسخ‌ها و میزان اتهام اختصاص پیدا کرده است. در فصل دوم شیوه‌های این راهبرد در دو مرحله دادرسی و پسادادرسی بررسی شده‌اند. این فصل نیز دارای دو مبحث است که در هر یک از آن‌ها روش‌های توافقی شدن آیین دادرسی کیفری در مرحله‌های مذکور معرفی و سیاست‌های تقنینی و قضایی ایران در این زمینه تحلیل گردیده‌اند. به هر رو، در این بخش رویکرد توافقی در سه دوره تقنینی ایران مورد بررسی قرار گرفته‌اند تا از این رهگذر جایگاه آن در هر یک از این دوره‌ها شناسایی شود.
در پایان، پس از نتیجه‌گیری از مباحث به میان آمده پیشنهادهایی در خصوص چگونگی اجرای این راهبرد در قلمرو سیاست جنایی ایران ارائه گردیده است.
