توضیحات
این کتاب به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) می‌پردازد و شیوه‌های گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشه‌ی خویش، به گونه‌ای زیبا و هنری، به کار می‌گیرد بر می‌رسد. به چهار زمینه‌ی اصلی فن بیان، تشبیه و استعاره و مجاز و کنایه، هر یک، فصلی ویژگی یافته، گونه‌های هر یک از آن‌ها برشمرده شده و با نمونه‌هایی چند از ادب پارسی شناسانده می‌شود. برای واژه‌های مغلق این دانش برابرهایی پارسی گذارده شده که در واژه‌نامه‌ی پایان کتاب آمده است.
