توضیحات
نویسنده‌ی این کتاب مفهوم «بینافرهنگی بودن» مترجم را مطرح و پیشنهاد می‌کند که اصول اخلاقی به جای اینکه مبتنی بر نقد ترجمه‌ها باشد، همان‌طور که شایسته است، بر شخص مترجم متمرکز شود. مترجم که ارتباط‌دهنده‌ی فرهنگ‌هاست، می‌تواند همکاری بینافرهنگی را تسهیل کند. پس باید فقط در برخی موقعیت‌ها دست به ترجمه زد و هنگامی که بدانیم به چه علت و برای چه کسی باید ترجمه کنیم، آن‌وقت قطعاً می‌دانیم که چطور باید ترجمه کنیم. بنابراین ارزیابی زبان‌شناختی در درجه‌ی دوم اهمیت قرار می‌گیرد.
