توضیحات
در بخش هایی از کتاب اسب ها و انسان ها میخوانیم: اثر هنری به عالیترین درجهی کمال نمیرسد مگر وقتی که ریشهی ساختگیاش از یاد برود و وجود آن درنظر ما حقیقت برهنه و مجرّد جلوه نماید. این پندار پر شکوه غالباً با تولستوی دست میدهد؛ از بس حکایاتش رنگهای حقیقت محسوس دارد، هرگز کسی جرئت این تصور را که شخصیتهای او ابداعی باشند، به خود راه نمیدهد. وقتی تولستوی میخوانید گمان میبرید که از پنجرهای گشاده، به جهان واقعی مینگرید، همین و بس! (از کتاب: تولستوی نوشتهی اشتفان تسوایک) این کتاب حاوی سه حکایت جذاب به نامهای «اسبها و انسانها»، «قربانی» و «ارباب و کارگر» از این نویسندهی نامدار است.