توضیحات
در بخش هایی از کتاب ادبیات مرده شور میخوانیم: در تاریخ ادبیات انگلیس، شلی و بایرن به عقاب و مار مشهورند. اینان به‌جای گام برداشتن عادی، بیش‌تر به «جهیدن» علاقه‌مند بودند، جهیدنی که نظم موجود را برهم بزند. شلی آرمانخواهی هدفدار بود که طبیعت بشر را نیک و وضعیت موجود را غیرانسانی و روندی خلاف طبیعت بشر می‌دانست؛ بایران، اما، آشوبگری شکاک و لاادری بود که چندان به پاکی سرشت آدمی اعتقادی نداشت و گاه حتی اسیر پندار گناه موروثی در نهاد بشر نیز می‌شد.
