کتاب نامه‌های خلیل ملکی نوشته امیر پیشداد ، محمدعلی همایون کاتوزیان از نشر مرکز

این نامه‌ها ــ صرف‌نظر از محضِ اطلاعاتِ ریزِ مضبوط در آن‌ها که در جای دیگری نیست ــ باز هم ملکی را بازتر و بی‌پوشش‌تر از پیش نشان می‌دهند. و چیزهایی از سادگی روان‌شناختی‌اش، از رُک‌گوییِ بی‌امان و غیرسیاستمدارانه‌اش، از اعتمادبه‌نفسش، از گذشت و چشم‌پوشی‌اش، از انعطـافِ سیاسی‌اش، از کم‌حوصلگی و حسّاسـیتش نسبت به «حمـاقت» دیگـران و بی‌اعتنـایی آن‌ها بـه «عقل و منطـق» و (به همیـن دلیـل) از سهل‌انگـاری‌اش نسبت به جنبـه‌های عـاطفیِ اعتقـادات سیـاسی، از منـاعتش، از دست‌تنگـی‌اش، از بیمـاری‌هایش، از روابـط و مسائـل خانوادگی‌اش و از چیزهای دیگری حکایت می‌کنند که فقط کسانی که او را خوب می‌شناختند با آن آشنایی دارند.