توضیحات
این کتاب چهارمین اثر از سلسله پژوهشهای تفسیر تطبیقی بر پنج فصل است. فصل اول، کلیات که دربردارنده مباحث «درنگی در آموزه امامت در دیدگاه فریقین». «بررسی دیدگاه مفسران در وجوه معنایی امام در قرآن و تنقیح موضوع» و «سیری کوتاه در پیشینه پژوهش» می‌باشد. فصل دوم تا پنجم به ترتیب به بررسی تطبیقی «امامت و آزمون با کلمات»، «رتبه امامت»، «اصطلاح‌شناسی امام» و «لغزش ناپذیری (عصمت) و علم امام» اختصاص دارد. هر کدام از این فصل‌ها پس از طرح مباحث مقدماتی در سه گفتار به بررسی دیدگاههای شیعه، اهل سنت و آنگاه به ارزیابی دیدگاه آنان پرداخته و با محوریت آیه امامت حضرت ابراهیم (بقره، 124) به این نتیجه رسیده است که زمان آزمون‌ها برای احراز مقام امامت پس از نبوت حضرت ابراهیم و در پی آن مقام اعطایی امامت از مقام نبوت برتر خواهد بود. امامت به معنای «پیشوایی با وجوب پیروی و اطاعت مستقل» است – که با نظریه «تفویض دین» همخوان می‌باشد- این نظریه برپایه تحلیل مفهومی جعل امامت و مبتنی بر ادله قرآنی و روایی شکل گرفته است. چون «عهد» (در آیه مذکور) به معنای خاص امامت ـ و نه هر نوع سفارت دینی ـ و ظالم در برابر معصوم ـ و نه در برابر عادل ـ قرار دارد، امام باید معصوم و به طور منطقی از علم ویژه برخوردار باشد.
مقدمه
فصل اول: کلیات
گفتاراول: امامت در دیدگاه متکلمان فریقین
گفتاردوم: گفتار وجوه معنایی امام از دیدگاه مفسران فریقین
فصل دوم: امامت و آزمون با کلمات
گفتار اول: دیدگاه مفسران شیعه در تبیین «کلمات»
گفتار دوم: دیدگاه مفسران اهل سنت در تبیین «کلمات»
گفتار سوم: ارزیابی دیدگاه های فریقین
فصل سوم: رتبه امامت
گفتار اول: دیدگاه شیعه، امامت فراتراز نبوت و رسالت
گفتار دوم: دیدگاه اهل سنت، امامت مترادف با نبوت و رسالت
گفتار سوم: ارزیابی دیدگاه های فریقین
فصل چهارم: معنا شناسی « امام »
گفتار اول: اصطلاح «امام» در دیدگاه مفسران شیعه
گفتار دوم: اصطلاح «امام» در دیدگاه مفسران اهل سنت
گفتار سوم: ارزیابی دیدگاه های فریقین
گفتار چهارم: پیشوای واجب الاطاعه (تفویض دین)
فصل پنجم: لغرش ناپذیری (عصمت ) و علم امام
گفتاراول: عصمت امامت در دیدگاه مفسران شیعی
گفتاردوم: عصمت امامت در دیدگاه مفسران اهل سنت
گفتار سوم: ارزیابی دیدگاه های فریقین
گفتار چهارم: بررسی علم امامت
منابع و مآخذ
نمایه آیات
نمایه روایات
نمایه اشخاص
نمایه کتب
